Αν κάποιος επιχειρήσει να βαθμολογήσει το κράτος και τους αρμόδιους φορείς του για το επίπεδο προστασίας των αρχαίων μνημείων και την εν γένει αντιμετώπιση των πολιτιστικών καταλοίπων της χώρας μας, δύσκολα θα δώσει βαθμό πάνω απ’ τη βάση. Στην πραγματικότητα, «η βιομηχανία» της Ελλάδας, δηλαδή ο Πολιτισμός της, καταρρέει από την αδιαφορία τής πολιτείας, όπως ακριβώς καταρρέουν μια σειρά από μνημεία μεγάλης ιστορικής σημασίας σε όλη την έκταση της ελληνικής επικράτειας.
Μια ερμηνεία της ανακοίνωσης του Υπουργού Πολιτισμού και (κατά κύριο λόγο) Τουρισμού Π. Γερουλάνου.
Το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως επέλεξε για τη συνέντευξη τύπου της Τετάρτης 24 Νοέμβρη ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κ. Π. Γερουλάνος. Ελάχιστοι από εμάς περιμέναμε ειλικρινώς να ακούσουμε κάτι καινούργιο, κάτι που θα μας έκανε να αισθανθούμε ότι αλλάζει το χρόνιο καθεστώς διαχείρισης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και των ανθρώπων που εργάζονται γι’αυτήν. Ο κ. Γερουλάνος αναφέρθηκε στο σημαντικό έργο, που έχει επιτελεσθεί ανα την Ελλάδα. Με μεγάλη χαρά άκουσαν οι παρευρισκόμενοι πως “υπάρχουν χιλιάδες αρχαιολογικοί χώροι σε όλη την Ελλάδα και εκατομμύρια στρέμματα ανασκαφές σε διάφορα στάδια” και ότι “η επιστημονική δουλειά που έχει γίνει σε αυτά τα μνημεία είναι απαράμιλλη και σε όλες τις χώρες του κόσμου οι Έλληνες επιστήμονες θεωρούνται ό,τι πιο εξειδικευμένο υπάρχει στις εργασίες που χρειάζονται αυτά τα μνημεία.”
Στην εποχή που κύρια επιδίωξη της πολιτικής ηγεσίας είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων έργων και των κατασκευαστών, η Αρχαιολογική Υπηρεσία αντιμετωπίζεται ως αποδιοπομπαίος τράγος που ευθύνεται για όλα τα δεινά, ενώ οι αρχαιότητες που εντοπίζονται σε τεχνικά έργα θεωρούνται εμπόδιο στην τεχνοκρατική ανάπτυξη. Θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι εργαζόμενοι στα αρχαιολογικά έργα σε όλη την Ελλάδα, οι οποίοι δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τις έντονες πιέσεις για επίσπευση των εργασιών, αλλά και τον εργασιακό τους αποκλεισμό με τον περιορισμό του 24μήνου, καθώς και την καταπάτηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων από τον εργοδότη τους, το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού.
Οι εκατοντάδες κενές οργανικές θέσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού δεν αποτελούν είδηση. Η ίδια η ηγεσία του ΥΠΠΟΤ έχει παραδεχτεί από καιρού εις καιρόν τις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, ωστόσο βασικά έχει περιοριστεί στα κροκοδείλια δάκρυα.
Εν όψει της θερινής περιόδου (και μάλιστα ύστερα από πιέσεις της Γενικής Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Επιχειρήσεων Τουρισμού) το ΥΠΠΟΤ ενημέρωσε το κοινό από την επίσημη ιστοσελίδα του ότι 29 συνολικά αρχαιολογικοί χώροι, Συλλογές, Μουσεία και Ναοί ιστορικής σημασίας θα λειτουργήσουν με διευρυμένο ωράριο.
Η περικοπή των εξόδων θέτει σε κίνδυνο τη διαχείριση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς
Ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κύριος Π. Γερουλάνος, ισχυρίζεται ότι στον χώρο του πολιτισμού «τα έργα συνεχίζονται χωρίς καθυστέρηση» και ότι «πάνω από 300 αρχαιολογικά μνημεία και μουσεία ανά την επικράτεια έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, ενώ περίπου άλλα 50 βρίσκονται στο δρόμο προς αξιολόγηση», θέλοντας να πείσει την κοινή γνώμη ότι η διαχείριση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς δεν θα πέσει θύμα της οικονομικής κρίσης.
Εργασιακή εφεδρεία για μια σειρά οργανισμών -και- στον χώρο του Πολιτισμού (Εθνική Λυρική Σκηνή, Εθνικό Θέατρο, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Εθνικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Οργανισμός Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Ελληνικό Φεστιβάλ, Θεατρικό Μουσείο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας - Γουλανδρή, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Όπερα Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, κ.α.), επιχειρησιακές και,ακόμα χειρότερα, ατομικές συμβάσεις εργασίας (οι οποίες θα έχουν σαν κατώφλι τον κατώτατο μισθό της ΓΣΕΕ, δηλαδή τα 751 ευρώ, ή 20% χαμηλότερα για τους δύστυχους νέους κάτω των 25 ετών), γενίκευση της αυτεπιστασίας στα μεγάλα έργα (και, συνεπώς, άπλωμα του ζυγού του 24μήνου, και της διάδοχης υποχρεωτικής ανεργίας), πολύμηνες καθυστερήσεις πληρωμών, στην καλύτερη περίπτωση· αυτό είναι το εργασιακό μέλλον που μας ετοιμάζουν!